Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Νυχτερινή φωτογράφιση και τεχνικές


Η νυχτερινή φωτογραφία είναι πραγματικά γοητευτική. Τα υπέροχα κοκκινωπά χρώματα του ήλιου που δύει, τα μοβ μετά το ηλιοβασίλεμα ή τα φώτα της πόλης το βράδυ δίνουν όντως ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Για τις νυχτερινές μας λήψεις έχουμε χαμηλές ταχύτητες (μεγάλο χρόνο έκθεσης π.χ. 15sec.) οπότε είναι απαραίτητο να έχουμε μαζί μας ένα τρίποδο που θα στερεώνουμε τη φωτογραφική μας μηχανή για να έχουμε σταθερότητα. Η θεωρία λέει, και εγώ το ακολουθώ, ότι είναι σκόπιμο να χρησιμοποιείται όσο το δυνατόν πιο κλειστό διάφραγμα, ώστε τα φώτα να γράφουν καλύτερα. Συνήθως βάζουμε διάφραγμα f8 και πάνω. Επίσης το περίγραμμα (αν μπορούμε να μιλήσουμε για περίγραμμα) των φώτων φαίνεται καλύτερο.
Μια πολύ καλή στιγμή για φωτογράφηση (τουλάχιστον όσο αφορά ένα κλασικό τοπίο) είναι το χρονικό διάστημα αμέσως μετά τη δύση του ήλιου και για περίπου 30 έως 60 λεπτά. Στη φάση αυτή της ημέρας, το λιγοστό πλέον φυσικό φώς ισορροπεί με το τεχνητό και έχουμε μια πιο ομοιόμορφα φωτισμένη εικόνα.
Ένα από τα σημαντικά προβλήματα με την νυχτερινή φωτογράφηση είναι η μεγάλη διάφορα/αντίθεση ανάμεσα στην ένταση του φωτός. Αυτό οφείλεται στον πολύ ανομοιόμορφο φωτισμό που δέχονται τα θέματά μας. Για τον πιο πάνω λόγω, αρκετές από τις φωτογραφικές μηχανές, συχνά ξεγελιούνται σε συνθήκες νύχτας στη φωτομέτρηση και κάνουν λάθη. Έτσι ένα μέρος της φωτογραφίας είναι είτε πολύ φωτισμένο-καμένο, είτε πολύ σκοτεινό. Αρκετά διαφορετικά από ότι το βλέπει το μάτι. Στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται μείωση της έκθεσης κι αυτό γιατί το φωτόμετρο λαμβάνοντας υπόψη τις μεγάλες σκοτεινές περιοχές αυξάνει την έκθεση, με αποτέλεσμα οι φωτεινότερες περιοχές να είναι υπερεκτεθειμένες, αλλά και τα σκοτεινά όχι τόσο σκοτεινά όσο πρέπει.

Τοπίο λίγο μετά την δύση. ISO 100, f/11, t: 10-15 sec.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι η χρωματική απόδοση. Οι περισσότερες μηχανές αδυνατούν να αποδώσουν σωστά το χρώμα του φωτός. Συνήθως οι νυχτερινές φωτογραφίες έχουν μια πορτοκαλί, καφέ χροιά. Γι’ αυτό αφήστε το Auto White Balance στην άκρη και προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε τη ρύθμιση tungsten, fluoresent η ακόμη να πειραματιστείτε με τη χειροκίνητη ισορροπία λευκού (White Balance) . Τραβήξτε μια πρόχειρη λήψη, δείτε τα αποτελέσματα σε σχέση με την πραγματικότητα, ξαναρυθμίστε και συνεχίστε.

Μια παρατήρηση σε σχέση με το παραπάνω που μπορείτε να κάνετε είναι το γεγονός ότι οι διάφορες πηγές τεχνητού φωτισμού εμφανίζονται με πολύ διαφορετικές χροιές από αυτές που βλέπει το μάτι (η λάμπα πυρακτώσεως δείχνει πορτοκαλί, η λάμπα φθορισμού δίνει μια πράσινη χροιά). Η καθεμία από αυτές τις χροιές μπορεί να "διορθωθεί" στον υπολογιστή (κάτι που παλιότερα γινόταν με χρωματιστά φίλτρα, ή χρήση ειδικών φιλμ). Όταν υπάρχουν στο κάδρο μας περισσότερες τέτοιες πηγές φωτός τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα.

Επιγραφή. ISO 100, f/11, t: 0,5 sec.

Όταν ο φυσικός φωτισμός είναι χαμηλός αναδεικνύεται ο τεχνητός φωτισμός και έτσι έχουμε καλύτερο έλεγχο και περισσότερες δυνατότητες. Αυτός μπορεί να προέρχεται από μια πηγή (φλας, κερί, φακός, λάμπα, φώτα αυτοκινήτου, πυροτέχνημα κλπ) ή από πολλές ή και από σειρές ολόκληρες (σειρά φωτιστικών, επιγραφές, φώτα κτιρίου κλπ). Μπορεί να είναι έμμεσος (από αντανάκλαση/διάχυση σε διαφορές επιφάνειες), ή άμεσος (από την πηγή μόνο ή μέσω φίλτρων). Μπορεί επίσης να είναι και κινούμενος (π.χ. κινούμενος φακός, κινούμενο όχημα). Αυτός ο τελευταίος φυσικός φωτισμός θέλει αρκετή προσοχή, αλλά δίνει τη δυνατότητα για όμορφα εφφέ στις μεγάλες εκθέσεις που επιτρέπει/επιβάλλει η νύχτα.

Πυροτεχνήματα. ISO 100, f/11, t: 15 sec.

Μια επίσης δυνατότητα είναι η μίξη των μεθόδων αυτών. Π.χ. φλας και μαζί χρήση μεγάλης έκθεσης σε κάτι τεχνητά φωτισμένο. Έτσι ακινητοποιείται ότι είναι στην ακτίνα δράσης του φλας (κοντά), αλλά και καταγράφεται "φυσικά" το μακρύτερο περιβάλλον, που μπορεί να είναι και σε κίνηση. Εδώ χρειάζεται εμπειρία για τη σωστή αισθητικά μείξη δυο διαφορετικών φωτισμών. Μια επίσης πλευρά του τεχνητού φωτισμού, που θέλει προσοχή, είναι οι σκιές που δημιουργούνται, ανάλογα και με την κατεύθυνση φωτισμού. Μπορεί να είναι από μόνες τους εξαίρετο θέμα ή και να καταστρέψουν κάτι.

Πολύ σημαντικό για τη νυχτερινή φωτογράφηση είναι η ευαισθησία ISO. Όσο μεγαλύτερο το ISO τόσος μικρότερος χρόνος έκθεσης χρειάζεται, αλλά υπάρχει κίνδυνος να εμφανιστεί θόρυβος. Μεγάλο ISO ενδείκνυται για φωτογραφίες χωρίς στήριξη (όταν δεν έχετε μαζί σας τρίποδο). Για μεγάλες εκθέσεις μην ξεχνάτε να ενεργοποιείται στη φωτογραφική μηχανή σας το Noise Reduction.

Τροχιές από φώτα αυτοκινήτων. ISO 100, f/11, t: 10 sec.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Νυχτερινή φωτογράφιση και τεχνικές
4/ 5
Oleh