Πως να φωτογραφίσουμε τους κεραυνούς

Οι κεραυνοί αποτελούν ένα θέμα φωτογράφισης που απαιτεί ιδιαίτερη αντιμετώπιση. Όσοι επιχείρησαν απλά να σκοπεύσουν και να φωτογραφήσουν θα απογοητεύτηκαν από την αδυναμία σύλληψης των κεραυνών και από την υπερβολικά φωτεινή εικόνα. Οι κεραυνοί συμπεριφέρονται όπως και τα φλας φωτίζοντας στιγμιαία το περιβάλλον. Ο συγχρονισμός της λάμψης και του κλικ δε μπορεί να πραγματοποιηθεί με κανένα τρόπο, επίσης είναι σχεδόν αδύνατη η φωτομέτρηση της λάμψης λόγω της πολύ μικρής διάρκειας της (το ίδιο συμβαίνει και με τα φλας).

Διαδικασία
Εντοπίζουμε τη περιοχή που πέφτουν οι κεραυνοί και σκοπεύουμε εκεί, με τη μηχανή στηριγμένη σε τρίποδο. Επιλέγουμε χαμηλή ευαισθησία (100-200 ISO) και μεγάλους χρόνους έκθεσης (4-30 δευτερόλεπτα), περιμένοντας την ενδεχόμενη εμφάνιση του κεραυνού. Το διάφραγμα είναι αυτό που καθορίζει την τελική έκθεση. Αυτό δε μπορεί να υπολογιστεί με φωτομέτρηση επειδή το φωτόμετρο επηρεάζεται μόνον από τον περιβάλλον νυχτερινό φωτισμό και όχι από τον κεραυνό.

Δοκιμάστε μια σειρά λήψεων με 100 ISO, t: 30'', f/11 μέχρι να πιάσουμε τον πρώτο κεραυνό. Η φωτεινότητα του περιβάλλοντος εξαρτάται από το διάφραγμα και τη ταχύτητα ενώ η φωτεινότητα του κεραυνού εξαρταται αποκλειστικά και μόνο από το διάφραγμα.

Έτσι αν θέλουμε πιο έντονο τον κεραυνό, χωρίς όμως να επηρρεάσουμε το περιβάλλον δεν έχουμε παρά να εκθέσουμε με μια ισοδύναμη σχέση, με φωτεινότερο διάφραγμα (π.χ. t: 15'', f/8). Αν θέλουμε πιο σκοτεινό το περιβάλλον χωρίς να επηρεάσουμε τον κεραυνό τότε εκθέτουμε με μικρότερο χρόνο και το ίδιο διάφραγμα (π.χ. t: 15'', f/11). Τέλος αν θέλουμε να μειώσουμε ή να αυξήσουμε την φωτεινότητα και των δυο. αυξάνουμε ή μειώνουμε αντίστοιχα μόνο το διάφραγμα (π.χ. t:30'', f/16 για μείωση της φωτεινότητας και t: 30'', f/8 για αύξηση).

Πηγη
Η τεχνική της αναλογικής και της ψηφιακής φωτογραφίας, Τάσος Σχίζας

4/ 5

Oleh ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Σάββατο 14 Μαΐου 2016